Werga...

Paweł Wu i jego "esencja stylu" łamana na Shymouna dała mi kolejną dawkę inspiracji, która czasem popada w stan zawieszenia po czym powraca, a potem znów się zawiesza i tak przez jakiś czas - nienawidzę tego stanu przejściowego. Ale cóż, z tego też można wyciągnąć jakieś wnioski, więc skupiłam się na czymś pomiędzy! Póki co podrzucam Wam właśnie przesłuchany kawałek Wergawera, fragment nadchodzącego kawałka no i co? Idę dokończyć kawę... a jutro? Jutro na parę chwil zaleje się smutkiem!

Jak mam patrzeć w lustro kiedy nie poznaje siebie

moja osobowość? Gdzieś spieprzyła sama nie wiem

ile słów mam wypowiedzieć by przywołać ją na nowo

znów kolejnym akapitem pisze wróć, ja chce być sobą

chce być nową starą, starą nową, to nie ważne

mój piąty element gdzieś się ulotnił na zawsze

wredna, złośliwa, dwulicowa ze mnie panna

w sumie to mój znak zodiaku opisowi odpowiada

nie patrz na mnie wzrokiem wypełnionym jadem

bo mam ciężki charakter i upadły mur mych zalet

za to mur moich wad coraz wyżej się unosi

to już nie skrzydła anioła, lecz demona w dojrzałości